Auckland

Auckland

7 uur ging de wekker en wij ging snel uit bed omdat Uncle Degen moet naar het werk en konden we toch even afscheid nemen. Ze zeggen Afscheid nemen bestaat niet maar zelf had ik al een brok in mijn Keel en volgens mij vond Degen het ook moeilijk…. Dit wordt vandaag nog wat

Lianne en Thomas sprong nog even in bed maar dat kon nog maar even want Aunty wou om half 9 weg… gelukkig met een half uur speling want wij zijn volgens mij bijna niet een keer op tijd de deur uit gegaan haha.

Alle koffers en tassen in de auto en idd 9 uur vertrokken..

Maryana gaat ons via de kust terug brengen naar Auckland is iets langer maar dan kunnen de kids nog wat zien ipv  de snelweg.

Na ongeveer een uur rijden zijn we gestopt in Waihi.

Eerst even koffie en mary ana wou ons iets laten zien, een grote goudmijn was gewoon dicht aan de weg een kleine heuvel op en de uitzicht was prachtig… Dit is ook een hele oude goudmijn jaartal uit 1800 en daar wordt nu nog goud eruit ge is de dorp heel erg bekend voor met allemaal kleine oude huisje waar de mijnwerkers vroeger en nu nog werken. Toen weer in de auto voor ongeveer half uurtje naar Paeroa deze dorp is bekend om de grote fles L&P Lemon en Paeroa is een drankje die je alleen in NZ kan krijgen en hier waren de kids gek op oh ja en Oom Degen ook haha.

Dus even op de foto met de fles en door….

Rond 12 uur zijn we aangekomen in Auckland ik wou graag met de kids naar Skytower dit is de toren die met oud en nieuw altijd vuurwerk van boven af laat gaan om 12 uur om de nieuwe jaar in te luiden.

Skytower is hoger dan de Eiffeltoren in Parijs  en de uitzicht is geweldig je kan over heel Auckland zien .

Toen we boven kwam gingen de kids eerst over het glas lopen  kan je zo naar beneden kijken….

Wij hadden ook nog gelukt want er ging ook net een meisje springen van Skytower sort of vrijval maar je zit natuurlijk wel vast.

Wel heel leuk om te zien maar zal het voor geen goud doen haha.

Wat ook heel bijzonder was dat er een stel was die gingen trouwen op skytower zelf…Ik had het niet gedaan maar ik denk dat de foto’s echt heel gaaf zijn… Was stiekem ook wel leuk om te zien.

Na een tijden daar te hebben rond gelopen zijn we weer naar de auto gegaan . Ik wou heel graag een keer naar One tree hill ook bekend van het liedje van U2.

Na een half uurtje rijden waren we aangekomen bij one tree hill, je mocht niet naar boven met de auto maar je kon het wel klimmen.

Toen kwam de vraag als we het zouden klimmen ik mocht het zeggen omdat ik toch heel graag daar heen wou... En wij zijn hier nu wil achter af geen spijt hebben dat we het niet hebben gedaan.... Het was alweer zeker de moeite waard wat een prachtige uitzicht adembenemend de bergen de zee alles ... Op de top van de heuvel werd in 1940 een obelisk geplaatst, die het graf is van Sir John Logan Campbell. De obelisk werd gebouwd naar zijn wens om zo zijn bewondering voor het Maori-volk te gedenken. Het uitzicht vanaf de heuvel is uitgebreider dan vanaf de Skytower in Auckland. Na heel wat foto's te hebben gemaakt zijn we weer naar beneden gegaan naar de auto.

Wij hebben even wat met elkaar gegeten en toen heeft Maryana en Sjaan ons naar de hotel gebracht.

Het hotel is mooi dicht bij de vliegveld en kunnen vannacht met een shuttlebus heen.

Na een tijdje in de hotelkamer te hebben gezeten en bij Elkaar te zijn werden de laatste selfies nog even gemaakt en de afscheid was gekomen.

Sjaan had het hier wel moeilijk mee dus ik zei wij lopen wel even naar beneden en kunnen wel afscheid nemen bij de auto.

Dit is echt wat ik verschrikkelijk vind Afscheid nemen van je geliefde familie...

Nou wij zijn zeker van mening dat het nu echt niet lang gaat duren voor dat we weer die kant op gaat want 14 jaar was gewoon echt te lang....

Dus ik zei " it's not goodbye it's see you later" 

Na een grote groeps knuffel en lieve woorden stapte Maryana en Sjaan in de auto en reed weg.

Toen terug in de hotelkamer moest ik en Thomas heel erg huilen...Wij kunnen hier gewoon niet tegen .... Gelukkig is Lianne wat nuchtere dan ons en kon zij ons wel troosten en ook al hadden we het allemaal even heel moeilijke ..

We hebben gelukkig alle mooie herinneringen die wij voor altijd bij ons zullen houden.... Wat dan ook wat hebben wij genoten van je New Zealand... Van je mensen ... Van het prachtige land ... Van je warmte .... En van onze Familie en vrienden... Er is niemand die dit ooit van ons zal ontnemen niemand ..... En dit nemen wij voor altijd bij ons tot de dag dat wij elkaar weer kan zien.... Aotearoa the land of the long white cloud..... My homeland.